Wysiłkowe nietrzymanie moczu

Wysiłkowe nietrzymanie moczu polega na mimowolnym wycieku moczu podczas wysiłku, kichania lub kaszlu, w trakcie wykonywania czynności, które powodują wzrost ciśnienia w brzuchu. Początkowo mocz gubiony jest przy dużym wysiłku fizycznym. Problem ten, nie leczony z czasem narasta, nawet chodzenie może powodować niekontrolowany wyciek moczu. W najcięższych postaciach mocz gubiony jest także w spoczynku.

Jest to najczęstszy typ nietrzymania moczu, spowodowany nieprawidłowym mechanizmem zamknięcia cewki moczowej.

Istnieją dwa typy wysiłkowego NTM, które często współistnieją:

• anatomiczny (nadmierna ruchomość pęcherza i cewki moczowej)
• zwieraczowy (osłabienie mięśnia zwieracza cewki)

Dolegliwość ta dotyczy w szczególności kobiet. Wysiłkowe NTM występuje u co siódmej kobiety w wieku powyżej 20 lat.

Najczęstszą przyczyną wysiłkowego nietrzymania moczu są ciąże i przebyte porody, które mogą powodować bezpośrednie uszkodzenie mięśni miednicy, nerwów lub uszkodzenie innych struktur podtrzymujących miednicę (mięśni i tkanki łącznej).
Czynniki genetyczne takie jak płeć, rasa oraz czynniki anatomiczne i neurologiczne mogą zwiększać ryzyko zachorowań na ntm.
Dodatkowo do rozwoju choroby przyczyniają się: otyłość, zaparcia, palenie tytoniu, zakażenia dróg moczowych, zaawansowany wiek, choroby neurologiczne (np. udar, choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane). Ponadto nietrzymania moczu może być skutkiem ubocznym przyjmowania niektórych leków.

Przyczyny wysiłkowego NTM u mężczyzn

• uszkodzenie zwieraczy np. w trakcie operacji gruczołu krokowego z powodu nowotworu
• łagodny rozrost gruczołu krokowego (prostaty)
• operacja odbytnicy
• radioterapia
• urazy

Naglące nietrzymanie moczu

Naglące nietrzymanie moczu to objaw polegający na mimowolnym wycieku moczu, któremu towarzyszy lub poprzedza go uczucie nagłego parcia na mocz. Jest to jeden z objawów pęcherza nadreaktywego.

Pęcherz nadreaktywny to zespół objawów polegających na występowaniu częstomoczu, parcia naglącego i nietrzymania moczu z parcia, oddzielnie lub w połączeniu ze sobą. Nie towarzyszą temu czynniki patologiczne mogące tłumaczyć te objawy. Wyklucza się zatem te zaburzenia czynności pęcherza, które są spowodowane m.in. przez nowotwór, przeszkodę podpęcherzową (np. gruczolak stercza), kamicę pęcherza, czy też infekcje dróg moczowych.

Przyczynami ntm z parcia mogą być:

• choroby neurologiczne,(stwardnienie rozsiane, parkinson, Alzheimer, uraz rdzenia kręgowego, udar mózgu),
• przerost gruczołu krokowego
• operacje w miednicy mniejszej

Najczęściej jednak przyczyna powstawania pęcherz nadreaktywnego nie jest znana.

Choroba ta w podobnym stopniu dotyka zarówno mężczyzn jak i kobiety. Dolegliwość może pojawić się w każdym wieku, natomiast ryzyko zachorowania z wiekiem wzrasta.

Objawy pęcherza nadaktywnego

Do objawów pęcherza nadreaktywnego należą:

• ciągłe parcie na pęcherz, nagła niepowstrzymana potrzeba oddania moczu
• częste oddawanie moczu ( więcej niż 8 na dobę) , moczenie nocne
• popuszczanie moczu w trakcie parcia

Objawy nietrzymania moczu z parcia mogą występować pojedynczo lub razem.

Niekontrolowany skurcz wypieracza i nagłe parcie na mocz może być spowodowane zmianą temperatury otoczenia, silnymi emocjami, stresem, a nawet szumem wody( np. cieknącej z kranu)

Terapia z użyciem elektrostymulatora

Terapie z użyciem elektrostymulatora zaleca się w przypadku każdego stadium zaawansowania nietrzymania moczu, jako podstawowe rozwiązanie rehabilitacyjne służące do wyeliminowania objawów inkontynencji. Sesje terapeutyczne można prowadzić przed lub wraz z terapią farmakologiczną, oraz przed i po zabiegach operacyjnych. Elektrostymulacja może być formą rehabilitacji, w celu wzmocnienia siły mięśni dna miednicy oraz w celu poprawy doznań seksualnych. Dodatkowo program TENS umożliwia prowadzenie terapii przeciwbólowej.

Biolito może być stosowane w terapii:

• wysiłkowego nietrzymania moczu,
• naglącego nietrzymania moczu
• formy mieszanej nietrzymania moczu